ในวันที่สดใส พวกเราได้รับการอบรมจากเหล่าพี่ๆ จากมูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก ในวัดของชุมชนบ้านหนองกง พวกเราได้ทำกิจกรรมกับคณะพี่ๆ และน้องๆ ที่ได้รับการอบรม พวกเราเองก็ไม่คาดฝันว่าจะได้เข้าสู่ชมรมเด็กไทยปลอดภัยเลย จนกระทั่งได้มีพี่ๆ จากศูนย์วิจัยเพื่อสร้างเสริมความปลอดภัยและป้องกันการบาดเจ็บในเด็ก คณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี ได้มาหาอาจารย์ของพวกเราจนทำให้เราได้รับโอกาสในการเข้าค่ายอบรมของชมรมเด็กไทยปลอดภัย ณ ค่ายโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า  จ.นครนายก นั่นแหละ จึงบังเกิดชมรมเด็กไทยปลอดภัยชุมชนหนองกงเป็นแห่งแรกของ จังหวัดบุรีรัมย์ 

ตอนไปค่าย ทุกคนต่างไปโดยไปคิดเลยว่ามันจะเป็นอย่างไร เพราะ คิดว่ามันสนุก แต่ทุกคนที่ไปก็ใช่ว่าจะเป็นคนที่กล้าแสดงออกสักเท่าไร  แต่พอได้ร่วมกิจกรรมหลายๆ กิจกรรมเข้า มันก็สนุกอยู่เหมือนกัน และนั่นก็ทำให้ชมรมเด็กไทยปลอดภัยชุมชนหนองกงของเราเริ่มเป็นรูปร่าง และก่อตัวขึ้นอย่างไม่คาดคิด  พอพวกเรากลับมาพวกเราก็เริ่มทำโครงการกัน ดูเหมือนมันจะเป็นความคึกคะนองของพวกเราหลัง จากเข้าค่ายมาใหม่ๆ เราจึงมีความคิดที่จะเดินรณรงค์เพื่อความปลอดภัยของคนในชุมชน นั่นเป็นกิจกรรมแรกของพวกเรา ถึงมันจะสนุกแต่มันก็เป็นเรื่องหินสำหรับชุมชนใหม่อย่างเรา กว่าจะทำสำเร็จก็เล่นเอาเหงื่อตกไปเหมือนกัน แต่ก็สำเร็จไปด้วยดีทำให้พวกเรามีกำลังใจที่จะทำงานต่อไป

ในปีถัดมา วันที่โครงการของเราเกิดขึ้นอีกครั้ง คือ โครงการเด็กไทยปลอดภัยสัญจร ซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2548  และนั่นเป็นกิจกรรมที่ใหญ่พอดู พวกเราก็ได้ทำกิจกรรมกันจนสำเร็จ เราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ยากเลยหากเรามีความตั้งใจพอ หลังจากจบกิจกรรมนี้ไปทุกคนก็ต่างกลับไปตั้งอกตั้งใจเรียนหนังสือซึ่งเป็นหน้าที่หลักของเยาวชน

หลังจากนั้นไม่นานเราก็มีโอกาสได้รับหมวกกันน็อคจากพี่ๆ ศูนย์วิจัยฯ ที่จัดส่งมาให้พวกเรา แค่นั้นแหละเราจึงเกิดไอเดียเจ๋งๆ ขึ้น พวกเราจึงรวมตัวลุกขึ้นทำกิจกรรมกันอีกครั้งภายใต้ชื่อเดิม กิจกรรมเด็กไทยปลอดภัยสัญจรครั้งที่ 2 ขึ้นในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2548 ในครั้งนี้เองผู้ใหญ่หลายท่านเริ่มเห็นความสำเร็จของพวกเรา ก็เลยให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ จากทุกฝ่ายทำให้เราได้รับความสะดวกสบายจนอีกหลายๆ กิจกรรมที่เราจัดขึ้นก็ประสบความสำเร็จ  ทุกคนที่มาร่วมกิจกรรมกันในวันนั้นต่างดีใจกับหมวกกันน็อคสีสันสดใส ลายน่ารักน่ารัก ที่ได้รับกลับไป

พวกเรารู้สึกสนุก และภาคภูมิใจที่ได้ทำประโยชน์ให้กับชุมชน   แน่นอนเราเองก็ยังคงไม่หยุดที่จะทำต่อไป ล่าสุดก่อนสิ้นปีพวกเราก็ได้ทิ้งทวนกับกิจกรรมเพื่อต้อนรับปีใหม่ที่ปลอดภัยของชาวชุมชนหนองกง เราจึงจัดกิจกรรมรณรงค์ขับขี่ปลอดภัย  เพื่อเป็นของขวัญแก่คนในชุมชนของพวกเรา ทุกคนดูสนุกสนานมาก แต่งานวันนั้นเองอาจจะดูเก้ๆ กังๆ ไปบ้าง แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี   แม้ภายนอกอาจดูเป็นชมรมที่ดูไร้แก่นสาร ทำงานไม่จริงจัง แต่ถ้าหากว่าพวกเรา และทุกคนทำอะไรแล้ว เราต้องทำให้ดีที่สุด นั่นแหละ คือ บุคลิกเฉพาะของชมรมเรา และเราขอพูดอย่างเต็มปากเต็มคำว่า ตอนนี้ชุมชนของเราปลอดภัยจากทุกสิ่งแล้ว เพราะ ชุมชนเรามีชมรมดีๆ อย่างพวกเรา “ชมรมเด็กไทยปลอดภัยชุมชนหนองกง”